Gökyüzü Şiiri - Selçuk Er

GÖKYÜZÜ

çok uzak gibiydi bana gökyüzü

ama uzandım

dokundum

yandım ama

ateş gibi sanki esintisi

yağmuruna yüz sürdüm sonra

ama kezzap mı kezzap

sonra kar gibi yağdı üstüme

ama üşütmedi

karında da yandım

sonra bulutlarına uzandım pamuk gibi

ama değil

dikenli tel gibi.

gökyüzü benim derdi kendine oysa.

kuş oldum kanat çırpmak için sonsuzluğunda

yetmezmiş gibi

birde kanatlarımı kırdı

gökyüzü denen mavi yosma..

...........selçuk er................