Gökyüzü Şiiri - Palo Keko

bir gökyüzü var beynimde
yıldızı eksik
yükseltilmiş dağların omzunda
umudun en çukur yeri.....
bir gökyüzü düşlerimde
hatırladıkça mavi denizi
mavisini dalgalar ceplerine
indirdi rüzgardan habersiz...
hatırladıkça çocukluğumu
istasyonda kalıyor trenim
yarıçıplak yolcular arasında.....
dikilir kaşlarımın arasına raylar
parça parça koptuğum ırmaklardan
tüneller girmiş ümitlerime.....
gökyüzü vardı sevdiğimin
yıldızlar arasında kaldı
bir tarafı hüzünlü gölgem
ağladım üşüyordum
düğmeleri kopmuştu
üzerime giydiğim bulutların
tırnaklarımı kemirdim ardından
asfalt gibi beynimi aşındırdım acılara
ağacların yaprakaları soldu
kış kapı almış saçlarımda
ve yıkıldı birbir fotoğrafımda
geleceğin yollar
insan duvarlarının
soğukluğu hırpalar bedenimi
kanter içinde uykularımın
rüyasını aldı gözlerin
ölü gibi ben
yırtılmış gökyüzün altında_palo