Gökyüzü Şiiri - Ahmet Alıç

Hep hayal ederim gökyüzünden düşmeyi
Korkmayı gerektirir mi yoksa bir özgürlük timsali midir
Kuşları düşünürüm hep, özgürdürler gökyüzünde
Dalış yaparlar özgürlüğün içinden
Gözlerine kestirdiği bir şeyler vardır bizim cehennemimizde
Avına hızlı bir şekilde yaklaşır alır onu o cehennemden
Gagaların da taşır gökyüzünün derinliklerine
Ve bir anda bırakır
Gökyüzünün güzellikleri içinde dalarsın cehennemine
Güzelliğin huzurun sonu cehennemine çakılmaktır belki de
Belki de sonsuz gökyüzünü bahşetmiştir sana
Av değilsindir belki de ödüllendirilmektesin
Şunu da düşünürüm arada
Hep gökyüzünde olmak sanıldığı kadar güzel midir
Ya da ummadığın bir anda cehenneme çakılacak olduğunu bilmek
Bu düşünceler rahatsız etmiyor mu gökyüzündekileri
Bunu bilemem tabi ki ben
Ne cehennemde bulundum ben ne gökyüzünde
Var olmadan öldüm ben
Ne gökyüzüne layık olduğumu bilebildim
Ne de cehenneme.