Umutsuz bir aşkın lisanıydık biz.
Hem mutluluğun şiire dökülmüş cümleleri,
Hem mutsuzluğun gözleri nemlendiren ezgileriydik.
Umudun cam kırıkları gibi batıp kanattığı kalpleriydik.
Ayrı kalmaya mecbur edilmiş mahkumlardık.
Sonu ayrılıkla biten aşk hikayelerinin kahramanlarıydık.
Bu yüzden sen gökyüzüsün,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta