Umutsuz bir aşkın lisanıydık biz.
Hem mutluluğun şiire dökülmüş cümleleri,
Hem mutsuzluğun gözleri nemlendiren ezgileriydik.
Umudun cam kırıkları gibi batıp kanattığı kalpleriydik.
Ayrı kalmaya mecbur edilmiş mahkumlardık.
Sonu ayrılıkla biten aşk hikayelerinin kahramanlarıydık.
Bu yüzden sen gökyüzüsün,
Ben yeryüzü…
Bu yüzden imkansıza sevdalı oldu yüreğim.
Bu yüzden gökyüzüne tutkulu…
Kayıt Tarihi : 14.4.2023 08:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!