Gökyüzü Şiiri - Ayla Korkanç

Gökyüzünde mavinin üstüne
yapışan pamuk beyaz bulutlar
yaklaşan kara buluttan korunmak için
karlı dağlara yaslanarak saklanır.
Hücum sürer.
Sis çıkar bilinmeyen yerden.
Karaydı beyazdı farksızdır.
İşte insanoğlu, bulut gibi
sürekli şaşkındır başına gelenlere.
Kendini savunma adına ömür tüketir.
Sık sık dağılıp aklı karışır.
Beklediği bir belaysa katlanır.
Beklemediği gelirse önce şaşırır.
Kurtulursa alkış tutar.
Mücadele gücü,
yaslanacağı dağ gibi birini bulma inancında.
Bulursa ne ala bulamazsa
kara bulutlar kollarından tutup
atar karanlığa.
Yastık yorgan yorgun gönlünde,
sabır direnen kalbinde.
Fark etmez, nerede yaşadığı
her yer aynı gözünde.
Bir omuz bir yastık düşer
beyaz bulut olmaktan vazgeçmezse