Kızıl bir hal almıştı gökyüzü
Belli değildi gün içerisinde toprak anaya verdiği can
Kan kusmak istiyordu kim bilir dile gelseydi
Kim bilir o canları toprak anaya defnederken içinden ne ağıtlar yakıyordu
İzleri vardı tıpkı sevdiklerimizin ayak izleri gibi
Belli belirsiz rüzgar savurmuştu tozları
Küllerinden yeniden doğmak isteyecekti
Aşk yangınlarında sönmeye yüz tutan kül gibiydi
Issız mavilikler arasında kendini teslim edecekti
Mahrem yalnızlığını gecenin koynuna
Ve
Bir daha doğacaktı
Sen gibi ben gibi biz gibi saracaktı her yarayı aşk gibi
HİKMET ERDEM
13/08/2012
Kayıt Tarihi : 7.2.2013 19:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Herdem Ankara](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/02/07/gokyuzu-104.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!