Gökten İnen Lütuf Şiiri - Egemen Cıncık

Ufuk çizgisi olmayan bir denizde
Limanına varmaya çalışan bir kaptan gibiyim
Kaybolmuş duygu pusulam, din haritam
Elimde yarım bir vicdanla yolumu arıyorum
Yönüm, yolum nere bilmiyor
Dümeni bırakmış dalgaların yönüne sürekleniyorm

Bir gece vakti yakamoz her zamankinden güzel
Göklerden inen mehtap yolumu aydınlatıyor
Bilirim yakamoz bundan bu kadar güzel
Mehtap, denize dolduğu gibi ruhuma doluyor
Pusulam tekrar tek bir yönü gösteriyor
Haritamı pehtap ışığında tekrar çiziyorum
Gözlerimi yumup dümene geçiyor
Esrik bir biçimde yakamoz yolunda ilerliyorum
Her gece bu uzun yolculukta semaya bakıp
Yalnız olmadığımı kendime hatırlatıyorum