Gökten Ateş Düşse Cirmi Kadar

GÖKTEN ATEŞ DÜŞSE CİRMİ KADAR

Ah! Yağmur gözlüm
Yine sonbahar kışa gebe
Sen yine hüzünlere
Ayakların ıslanacak üşüyeceksin
Tir tir titreyecek tüm hücrelerin
Bilmeyecek hiç kimseler senin kimsesizliğini
Gitme kal kollarımda
Yalnızlığının salt şahidi

Tiryakisi olmadığım, hatta hiç sevmediğim sigaram
Yüreğimin yangısıyla yakıyorum işte ucundan nasıl olsa Her seferinde olduğu gibi
Kül tablasında sigaram yanacak kendi kendine
Tütecek ve ben dumanının havada gayesizce dolaştığını seyredeceğim
Yüzünü hayal edeceğim aklımda çarpışıp duran aşk kelimelerin.

Dağılıyorum
Harfler, kelimeler dağılıyor
Toplamaya çalışıyorum
Bir cümle kuruyorum
Gitme yanımda kal diyorum
Sigaramın dumanı girdap olmuş içine içine alıyor beni
Sonra ben çekiyorum sigarımın dumanını içime
Bu kadar kolay değil bırakmam vazgeçmem
Öyle güzel sevmişken beni
Gitme kal sen de sev beni

Duman altı olmasına izin vermem
Öylesine sevmeni sevmişken bırakmam
Göç vaktidir
Göçmeli sıcak yüreğine
Yuvalanmalı ebedi yurduma
Kızıl rengi yüreğindeyim şimdi
Gözlerimde vuslat var
Gözyaşlarım gönlümü filizlendirir
Feraset ve uhuletle

Gayrı gökten ateş düşse cirmi kadar yer yakar
Gitme kal yakalım geceleri
Boğazıma kadar şiir doluyum
İçim ısınıyor dilim sürçüyor
Seni seviyorum demişken
Gitme kal seviyorum seni