bir periydik ve kanatlarımız çok inceydi
canımız yanardı uçarken ama alçalmazdık hiç
nehirlerin şırıltılarını duyardık
ve parıldardık akıp giden sularda
görünmek istemezdik kimselere
bu yüzden uçardık gecenin ıssızlığında
bir arayıştı bizimkisi
bizi bekleyen yıldızı bulmak içindi tüm kanat çırpışlarımız
ama neden yüksekteydi ki bu kadar
neden alçaltmazdı hiç kendini
beklemiyor muydu yoksa bizi
bilmiyor muydu kanatlarımızın ürkekliğini?
gökteki yıldızı anlıyorum artık
o ıssız boşlukta ne de sakin parlıyor
ne de kimsesiz ağlıyor
ayın ışığını ise hiç kıskanmıyor
yoktu belki de güvenli bir yer
bu yüzden kendini saklıyor
Kayıt Tarihi : 1.8.2024 03:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!