Gökte parlayan yıldızlar insandır

Uzayı bir dünya kabul edersek,
Gökte parlayan yıldızlar insandır.
Uzay dolmuşuyla yola gidersek,
Gökte parlayan yıldızlar insandır.

Şöyle gezinip gök taşına binek,
Kuyruklu yıldızın yanında inek.
Ay, güneş insanın güzeli demek,
Gökte parlayan yıldızlar insandır.

Gözde olan nebuladır morluklar,
Galaksi ile aşılır zorluklar.
Gezegenler insana has varlıklar,
Gökte parlayan yıldızlar insandır.

Güneşin yanıp savrulur külleri,
Samanyolu bize açmış kolları.
Kara delik gibi çeker kulları,
Gökte parlayan yıldızlar insandır.

Yusuf kendisini uzayda sanır,
Orda yıldızlar bir birini tanır.
Kuyruklu yıldız uzayda dolanır,
Gökte parlayan yıldızlar insandır.