gökte ay düşünür
yerde ben
sakin gece
belli ki fırtına öncesi
ağlamak gelir içimden
bir çocuk gibi
yüzün düşer yüreğime
beş mevsim
ertelenmiş zamana
isyanın deliliğisin
ölümsüzlüğe davet
aşk için
kabuğunu soy
-ey ruh yine
nerdesin?
gel...bu son fırtınayı seyret.
Kayıt Tarihi : 15.8.2005 11:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)