Anlatmak isteseydim ben gönlümdekini.
Dilimden dökülen aşk olurdu.
Paylaşsaydım duygularımın bir tekini.
Dinlediğin roman olurdu.
Su gibi herşeyi şifa sanmışım.
İçimdeki duygular bir karmaşa sanki
Senin bana olan tavrın baba gibi
Melek gibi girdin hayatıma sevdirdin kendini
Seviyorsun beni belli evlat gibi
Babam sağ iken beni hiç dövmezdi
Onların aşkı bitmeyecek bir masal gibiydi
Babam sadık,anlayışlı ve sabırlıydı
Annem çabuk sinirlenen,heyecanlı ama güler yüzlüydü
Belkide buluşmaları bir mucizeydi
Memleketini ve ailesini bırakıp kendi kaderini
Akşamları hüzün sarardı hep bedenimi
Belkide yalnız kalmaktan korkuyorum kimbilir
Çaresizlik değildi bu hayatın ta kendisi
Bir başına yaşamak kolaymı sevmiyorum geceleri
Görmüyorum erguvan çiçeklerinin güzel rengini
Dostluklar eskiden bir masaldı.
Hepsi bitti,mazide kaldı.
Herkes kalpten sevip,sayardı.
Şimdi insanlık kalmadı.
Gönlüm başka alemde yaşardı.
Şayet seni özlemenin ve sevmenin günah olduğunu bilseydim
Seni özlemekten ve sevmekten yine vazgeçmezdim günahkar...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!