Nazlı nazlı akıp gidiyordu Göksu nehri...
Sanki olup bitenden haberi yoktu. Sanki tek kendi dökülüyordu Akdeniz’e.
O gün çok güzel bir gündü. Birde sıcaktı ki sormayın. Kim bilir di ki bir çocuk suyu gidecek, bir anne feryat edecek, bir şehir hepten üzülüp, ağıtlar söyleyecekti.
İlker, nehrin kenarında arkadaşlarına gıpta ile bakıyor, suya bende girsem diye babasını bekliyordu kadar da hassastı İlker anne-baba sözü dinliyordu. Babası gelene kadar girmedi suya, Göksu ilkere bakıyor, İlker babayı bekliyordu.
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende