Gökşen Gökay Şahin Şiirleri - Şair Gökşe ...

(: :) Mesafen sevginle sabit, uzak ol gocunmam yokluğuna./ Sevmek işimdir benim, çalışırım tam gün; gönül tokluğuna (27.08.10)

(: :) Aşk bir bıçaktır artık saplanmışsa maziye. Hangi teselli aşk tazeler ki söyle. Görülmüş mü ölümü unutturan taziye? (16.08.10)

(: :) Kıpkırmızı bir sonbaharın ortasında dikilmiştim dimdirek / Ta ki ömrümün kavşağında gözlerinin yeşili yanana dek. (13.08.10)

Buradayım işte ben de.
Senin çocukluğun olan,
Benimse çocukluğumu avuttuğum yerde.
Buradayım ben de.
Bu yaşlı huysuz şehirde.
Hani bir şiirinde;

Sendin gelen; gönlüme güller takıp.
Beni öyle hoş kokunla bırakıp;
gitmesen keşke.

Hücreme kadar beni aşka boğdun.
Bir Güneş'tin belki ömrüme doğdun;

(: :) Bir harabe duvarın, Göze çarpmaz bir köşesine yazdığım isim benim aşkımdır. Belki bir yağmurda silinir, kimse görmez yalnız dostlarım bilir... Bilirler ki duvarda değil kalemimdedir sevda ve Biraz daha büyür yağan her yağmurda....

(: :) Sevdalara ömrümü vereyim diye; / Bu aşk bana topraktan hediye / Yüreğime batan dikenleri yok saydım/ Bülbül gülü öyle sevdi diye...

(: :) Ömrüm çocuk eğlencesi, açıktır gişesi.. Buyursun gelsin, varsa kaçan neşesi! ...

(: :) Bir kuru yaprağın düşüşünde kendimi bulmuş olabilirim; bu benim yorgunluğum. Ama ot değil, koyun değil, ağaç olabilmişsem ben ormanda, beklerim ve mutlaka gelir bahar; o benim umudum...(25.04.2011)




(: :) Nasıl bir rüyasın dünya sen, insanın hep uyuyası geliyor/ Sen ne güzel bir yalansın dünya; insanın inanası geliyor...(16.04.2011)

Yüklenen derin anlamdan bihaber bakan
Bir çift göz olur belki.
Ya da bir tebessüme rafakat eden
Dudak kenarında bir çukur...
Nesine yanarsan yan,
Hapsolursun bir zaman.

(: :) Daha mutlu, güvenli, insanca bir yaşam için; lütfen herkes çocukluğuna sahip çıksın… (31.08.2011)



(: :) Yaşamı okur sana; bir eski resim bir de ayna, bak bakalım aynı anda... (31.08.2011)

Yüreğimde yeşeren her sözcük
Sana açılan bir gül oldu
Ve sana yazdığım her dize bir gül bahçesi..
Sen ise acımasız bir bahçıvandın;
Hem sulayan hem koparan o gülleri...

Zamane olamadık hiçbir zaman.
Milenyumun;
Eski zaman çocuklarıyız bizler.
Yüreğinden çocuğunu aldıranlar;
Bizi hep yukardan izler.

Öyle hızlı ve bulanık ki zaman;
Yüreğinde soğuk soğuk kanayan
O arsız yarayı bulamıyorsun.

Zamanın avlusuna bırakılmış
Bir çocuk gibi artık yorgun,yılmış,