Zamanın birinde, bir sen vardın gelen,
birde ben vardım, sensizliğe giden.
Evcilik oynadığımızı sandığın eski zamanlar gülmelerin vardı,
Sen güldüğün an, geçtiği için acı çekerdi zaman…
Karanlık ruhları ışığa çıkaran, bir damla sevgi adına…
Gereği Düşünüldü;
Sanıkların birbirlerini kendi arzu ve şehvet duyguları için sevdiklerine,
Saf ve karşılıksız sevgiyi bulamadıklarından bu cürümü işlediklerine,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!