Bir insan,
Yaşarken yaşayamadıkları
Konuşurken söyleyemedikleri
Çoğaldıkça
Kalem düşer önce eline
Sonra önüne bir kağıt,
Olur da bir gün
Gece yarısında şehir ışıkları
Uğurlarsa beni herkesten habersiz
Aynı gece yarısı gözlerim
Yanmaz olursa gecenin ayazında
Yaşamak, heyhat!
Yumduğunda gözlerini
Memleketinde olmak.
Çalıların arasından
-Isırganlarla yanmak pahasına-
(M'ilad'a...)
O kadar da söyledim
Git başkasını bul dedim
İstemem senden gayrısını
Dedi sensin benim aradığım,
(Çırakman'a)
Eskiyor yüzler!
Çocuklar evlendi,
Çocuklarını büyütüyor.
Dün göçenler toprak oldu,
Külleri savruluyor.
Sözde aynı denizdeyiz
Aynı denizde ayrı gemilerde
Sen bendeki fırtınalardan bihaber,
Ben de sendeki güneşten…
Sözde aynı denizdeyiz
Bugün çocukluğuma gittim,büyüdüm sonra
Ben oldum.
Yaşlandı gözlerim, yaşlandım bir anda
Ben oldum.
On ikisinde de, yetmişinde de
Ben bendim
(bir hayale dair)
Uzun bir kara kışın ardından
Daha erimeden karlarım
Toprağıma verdi veriştirdi
Gök gürültülü, sağanak yağışlı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!