Göksel Akkaya Şiirleri - Şair Göksel Akkaya

kaşların köprü
gözlerin nehir olsa
ve ben üzerinede
geçerken ipler kopsa
yanğından bir göz
yaşı olup

Camdan dışarı baktığımda
Yollar bom boş nedense
Ama sorun değil
Biliyorum aşıklar yine

Deliler gibi gezdiklerini biliyorum

Sevdim seni

Sevdim seni her kez gibi
Taptım sana ilah gibi
Aşık oldum mecnun gibi
Leylam oldun damarımdaki kan gibi

İlköğretime başladığımdan beri bir okuyoruz en iyi anlaştığım kişi ve sevdiğim. Ama nedense hiçbir zaman söyleyemiyordum ona sevdiğimi. Hep okulda ve okul dışında bir olurduk. Normal iki arkadaş gibi dolanırdık.
Ama ben yinede cesaret edip söyleyemedim ona sevdiğimi. Okulda her zaman bir yardım istediğinde hemen koşardım yanına ve gerekeni yapardım ve teşekkür eder bir kez de öperdi. Hiçbir zaman da diyemedim ve diyemeyecem galiba sevdiğimi. Bu sır benimle bir mezra kadar gidecek galiba. Sonunda okullarımız bitti. Yinede her zaman görüşüyorduk ama ben hala cesaret edip söyleyemedim sevdiğimi. Sonunda benim askerlik zamanım geldi ve askere gittim geldim yine görüşmeye devam ettik. İkimi zinde evlenme çağı gelmişti ve yinede cesaret edip söyleyemedim. Sonuna başkasıyla evlendi. Ben yemin ettim ve evlenmedim ondan başkasına bu kadar âşık olacağıma inanamıyordum. Beş sene geçmeden ölüm haberini aldım cenazesine gittim ve evinde bir günlük buldum. Günlük benim tek aşkımın günlüğüydü. Şöyle yazıyordu.
Onunda bana karşı güzel duyguları varmış. Ama oda bana söylemeye çekiniyormuş. Bu günlüğü okuduktan sonra çılgına döndüm ve pişman oldum.
Sevgili okurlarım erkeğe ne olduğunu merak ediyorsanız bende bilemiyorum. Ama öldürmek istemiyorum haberiniz olsun.

kömürgözlüm tut elimi,
beni yine, sen anlarsın.
unutur kendi derdini,
derdime derman arasın.

vermezmiyim ömrümü oy,

Her an özlüyorum
Eski günleri hiç
Gözümün önünde gitmiyor
Ne zaman bir arkadaşımı görsem

Lafa tutrım ve

Hiç aklımda çıkmaz
Hep merak ederim nasıl yer diye
Güzel olduğuna eminim
En büyük hayalim kızkulesinde

Bir gün güneşin batışını izlemek

Bir topluluk senin düğününe
Benimse cenazeme geliyor.
Bu davullar senin düğününde
Benimse cenazemde çalıyor.
Senin üzerine çiçek
Benim üzerime toprak atacaklar.

Benim sevgilim gül
Aynı bir gül gibi kokuyor
Sevindiği zaman
Güller açar yüzünde

Hayatta hiç üzmem onu

Bir aşk yarası
Bir aşk yarası beni bu hale koydu
Gündüzümle gecemi isyanla doldurdu
Yazık yalanlarıyla benliğimi unutturdu
Bak işte aşk ne hale koydu