Lise öğrencisi şiir yazarken kendini mutlu hisseden bir kişi.
Özlüyorum seni
Gülüşünü, gözlerini
O masum bakan bakışlarını ve saf kalbini
Özlüyorum en çokta seni
Sensiz geçen günler, saatler, saniyeler
Artık hepsi değersiz benim için sen olmayınca
Sen olmadan olmaz
Kurduğumuz hayaller
Unutulmayan, gizlenmiş bir köşede saklanan anılar
En çok ta seni özleyen bu kalp yaşayamaz sen olmadan
Ah sen olmazsan kapanamaz bu yaralar
Bu akıl hiç başına gelmez
Sonumuz buraya kadarmış
Kahve gözlüm, nur yüzlüm
Erken emekli olduk bu sevdadan
Büyümeden çıkardık aşk fidanlarımızı
Bu suskunluğu ne bitirir
Bir ağlayış mı?
Sevgiyi kaptılar taşımayı bilmeyenler
Şimdi bilen yok nerede olduğunu
Yaban bir yerde mi yoksa uçsuz bucaksız bir bozkırın ortasında mı
Unuttular, düşünemediler
Bilemediler sahip çıkmasını
O günden beri kimliksiz bu sevgi
Yalnızlık
İnsanın başına gelebilecek en kötü şey
Bir elmanın diğer yarısı yok gibi
Çaresiz kaldığin
Ne yapacağını bilmez gibi
Uçsuz bucaksız bir yerde tek başına kalmak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!