Göklerin Süsü Şiiri - Yurdagül Özay

Yüksel ey göklerin süsü yüksel orası senindir
Senden akan kızıllığın seli Türk ün imanlı yüreğindendir
Beni toprağımda hür yaşatan Senin ufkundaki gölgendir
Ölürsem eğer senin uğrunda vatan benim türbemdir

Ecdadımın kınsız kılıcıyla kazanıldın sancağım sen
Tutuşurum gölgen düştükçe vatan aşkıyla ben
Kılına dokundurmam binlerce tufan olsa da esen
Utandırmam toprağımı adaktır bu can bu beden

Sen bir bez parçasından ibaret değilsin
Sen çırpınan yürekte can atan damarda kansın
Sen gölgesiyle ufku yarıp geçen atalarımın
Sen kabirsiz kefensiz yatan ecdadımın yadigarısın

Çelik gibi gövdeler üstündeki tunç başlar gitmişti uğruna
Miğferlerin altındaki şimşek gibi bakışlar sönmüştü yolunda
Ak saçlar ürperirdi yiğidini verirken sana
İnan hançer olur girerim dokunan olursa kılına

Manası olur muydu sensiz şu masmavi semanın
Nabzı atar mıydı dalgalanmasaydın toprağımın
Adında bir Türk Devleti yatıyor öyle büyük ki şanın
Türklüğümle övünüyorum senden gelir namım

Ey mazisini yazdığım tarihimin yegane süsü
Can nedir benim için sen canlar ötesi
Tek kıvrımında binlercesi yatan şehitlerin örtüsü
Sen şan sen şeref sen Türküm diyenin namusu