Ölüme açtım ya gözlerimi ilk ağlayışım vurulmuşluğumaydı..
Anlam veremediğim yalancı baharları
İklimsiz coğrafyanda yalnızlık çarmıhına çaktıklarını gördüğümden beri,,
Gökyüzünün en parlak YILDIZININ
Yalnızlığına ağlıyorum şimdilerde..
Hiç bir yolun hiç bir yere gitmeye
Gücünün yetmediğini bildiğim halde,
En acımasız bir yol ortasında bağdaş kurmuş
Ürkütücü bir korkuyla bekliyorum;
O yoldan geçecek olan yılların
Seni götürebilme ihtimali titretiyorken yüreğimi..
Ve tüm gücümle ellerimi uzatıp göğe
O YILDIZIN gözyaşlarını ürkek yüreğimde biriktirip,,
Kendi yaşlarımı adıyorum;
YOLLARA ve YILLARA seni götürebilmeye güçleri yetmesin diye..
Ah sevdiğim! !
Gecenin uzun kirpiklerinden yağan yağmurlar,,
Dilimdeki türküleri tutuşturur ateş oflar nefesim..
Gece; Ah'larımızın düştüğü düşlerimizde çıldırır
Ve yaralı sesimi duyan her yıldız kırmızı bir hıçkırıktır..
Unutmaksa; Aşkın düştüğü yerde kendini vurur..
Hiç bir yere gitmeyi beceremeyen ama hep götüren
Tüm YOLLAR ve YILLAR uzak kalsın sana
Göklerin en parlak ve yalnız YILDIZI..
Sevilay YücedağKayıt Tarihi : 20.6.2008 02:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevilay Yücedağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/20/goklerin-en-yalniz-yildizi.jpg)
söyleyecek ne varki bu cümle neler anlatıyor
TÜM YORUMLAR (2)