Göklerin Bittiği Yerden

Ahmet Tevfik Ozan
322

ŞİİR


6

TAKİPÇİ

Göklerin Bittiği Yerden

Karanlıktan ip eğirdim, dokudum
Bayrak yaptım, yosun tuttu ellerim..
Seherleri kubbe kubbe okudum
Gün çağırdım, kor eritti dillerim

Kan damladı,soframdaki tuzuma..
Eller, ekmekleri bölüşemedi
Gözyaşım, üç öğün soframda katık
Bahtım, sevinçlerle kesişemedi

Göklerin bittiği yerden bir kapı!
Bir kapı zamanın donduğu yerden...
Bir buzdan sancağın Zafer Günü’nde
Güneşin bağrına koştuğu yerden!

Işıktan şarkılar, yeşilden rüya..
Zamanı, sahraya kanayan yara
Sancakları rüzgârlarla yıkayan
Sevinçten, neş’eden, hazdan bir dünya!

Elmas çekmecede bir kanlı yürek
Damla damla gökkuşağı kanıyor..
Mermer şarkıların düğün gününde
Tuğlar, yıldızlara nispet yanıyor!

Yanıyor, korların donduğu mevsim
Nur damlıyor kılıçların ucundan!
Kanat takmış kışlalara, Ezanlar
Rüzgar bekler olmuş, Zafer Burcu’ndan! ...

Ahmet Tevfik Ozan
Kayıt Tarihi : 22.10.2005 13:25:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ahmet Tevfik Ozan