Göklere Yükselen Toz - Duman Oldum

Hele şu kaderin işine bakın;
Bir kıymet bilmeze kul-kurban oldum.
Gitti tatlı tatlı bakıp gülerek,
Yürek yaralandı, silme kan oldum.

Gönlüm saçak oldu eteklerinde,
Kalbimi götürdü iki elinde,
Ruhumun bu ıssız gecelerinde
Göklere yükselen toz-duman oldum.

Yıllarca bekledim, ne ses, ne haber,
Aklım hayaliyle her gün beraber,
Delindi yüreğim kalburdan beter,
Çok kötü vuruldum, çok yaman oldum.

Acep denizde mi, kıyılarda mı?
Yoksa çöllerde mi, Ummanlarda mı?
Güzellik onda mı, yaratanda mı?
Harmanda savrulan sap-saman oldum.

Sanki bu dünyada ettiğim varmış,
Seven sevmeyeni niçin ararmış,
Çileler bir beni arar sorarmış,
Kedere düşmekte kahraman oldum.

Bu zavallı kalbim kolay aldandı,
Zorlu ateşlerde yakılıp yandı,
Bıçak kemiğime artık dayandı,
Yaşanıp geçmemiş bir zaman oldum.

(HANÇER YARASI isimli Hece Şiirler 'inden > 22-23/100)