Göklere remezsin! Şiiri - Salih Yıldız

Sadece duman çıkar külün kalır geride;
Ateş olup uzanma göklere eremezsin.
Kuru ağaç çabucak odun olur şeride;
Toprağa kök salmazsan hiç bir şey veremezsin.

İlerlemek yükselmek istiyorsan toprak ol;
Başka türlü tahılı harmana seremezsin.
Ahırında sürünü besliyorsan bul bir yol;
Meralardan geçmeden süt ve yün deremezsin.

Meyveli dal eğilir, yere bakar utanır;
Kuru dalsa dik durur kırılır eğemezsin.
Mütevazı olanı herkes sever ve tanır;
Sahibi çoktur onun kılına değemezsin.

Kuşlar göklerde uçar, ama yem için iner;
Oralarda yiyecek içecek göremezsin.
Aslan avı gördü mü? Yere yapışır siner;
Kozaya hapsolmadan, ipeği öremezsin…