Başıboş aktı seller dudağım uçuk kaldı
Ey sevgili sen gittin güller tomurcuk kaldı
Ne bülbül kaldı ne gül kül oluverdi dünya
Ardın sıra ağlayan öksüz bir çocuk kaldı
Göz yaşlarım kurudu gökler su vermez bana
Bu çorak ülkede ah boynum bükülü kaldı
Gördüğüm günden beri gerçi senindi kalbim
Onu da aldın gittin bedenim ölü kaldı
Bin yıldır bir saniye bekleme eyleminde
Sensiz de yaşanmaz ki söyle kaç asır kaldı
Hasretinden yanarım bu son soluğum artık
Yıllardır aramızda bu sevda bir sır kaldı
17 Mart’88/İskitler
Abdulhakim KoçinKayıt Tarihi : 12.5.2015 15:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!