Gökler Ağlar Mı? Şiiri - Ramazan Ateş

Gökyüzü isyanda, şimşek çakıyor.
Ağlayan göz gibi, yağmur akıyor.

Gecenin en derin kara köşesi,
Uyku yok, huzur yok, yokki neşesi.
En azgın yüzünü gösterdi gökler,
Yağmurla akarak isyan ettiler.

O anda yıkıldım, dizim tutmadı.
Yağmura bakmaya yüzüm tutmadı.
Uyumak istedim uyku tutmadı,
Sevgi yok, şevkat yok, yokki hiç biri.

Teselli yatakta, yorganda sandım,
Uzandım olmadı, kaç kez kıvrandım.
Soğuktu, üşüdüm, hemde ağladım,
Ne bir el vardı, nede saran bir kol.

Gök yüzü isyanda, bağırdı durdu,
Yağdıkça yağmurlar, içim kurudu.

Ramazan Ateş/Enschede