Gökkuzgun Şiiri - Hamza Okumuş

...
Ve gece örtülür üstüme
Kulaklarımda yine aynı nihavent beste
Suskundur ayaz süzülürken damlan
Mevsim titrer dudaklarında aheste

Yağmur ıslatmadan satırlarımı
Ağaç gövdelerinden silinir adımız
Gölgesinde yakalar mutluluğu gökkuzgun
Ve umutlarımızla dolar miadımız

Avuçlarımdan süzülürken gökyüzü
Bir güvercin takılır parmaklarıma
Ve deniz sürüklerken gözbebeklerimizi
Sesin düşer aklımın yamaçlarına

Martı kanatlarından düşünce deniz
Alev alır kirpiklerim sessizce
Yıldızlar geçer göğsümün üstünden belki
Avuçlarıma değerken yağmur çaresizce

Ve yine aynı karanlığa bağışladım ismini
Gece ayyuka çıkarmadan boynumda nefesini

Yine damladın gözlerimden yavaşça
Yanaklarımda eridin
Ve sonsuz bir ezgisin şimdi dudaklarımda
...

//-dili zaman aşklarına//