Solgun, gülmüyor yüzüm.Yüzü güldüren göz değil midir? .Kan çanağı gözlerim…Çanak ve taç yapraklarınla gönül coğrafyamın tamamını kapladın. Yokluğun bedenimin nişangâhı. Zehirli sarmaşıklar sarmış gönlümün sâdabat bahçeleri hep hazanda.Kırmızı karın yağması nasıl mümkün değilse, yüreğimi bahar coşkusu sarması da imkânsız. O kadar azaldı ki, anlamlarım ölüme hazırlık modundan çıkamıyor.İmtihanlar hiç bitmiyor…Oysa, sevda denizinde boğulmak, çığlık çığlığa yeniden doğmak istiyorum.. İki kayık gibi uç uca duran gözlerim sessizce aşkın umanına süzülsün istiyorum …Arzusu sensin gözlerimin... Gözlerimin aynasında resmin olmalı her zaman. Sonsuzluk içinde boş çırpınışlar olmamalı…Yalvarışlarımı dalgaların kucağına bıraktım. Yüreğimi bilinmezlere yolladım… Yakamozlar rehberlik yapacaklar, gecenin zifiri karanlığını maviye çeviren sabahlara. Elbet birgün senin kıyılarına savururlar yorgun düşlerimi diye avunmaya çalışıyorum…Eriyen ruhum sana geliyor… Sana ulaşmak yıldızlara ulaşmaktan güç. Bir kuşun kanadına yükledim gecenin mavisini. Yalnız gecelerin karanlıkla tek yürek olduğu anlarda “sen benimsin” dediğimi kulağına fısıldayacaklar …Ben senin için söyleyemediğim şiirleri ipi kopmuş uçurtmalara bağlar giderim.Göklerinde kurşuni bir bulut gibi gezinsem de, yağmur bırakmadan giden bulutlardan sayma beni. Nilüfer yaprağı kadar narin …Hasretle ıslanan gölgem bile sevgidir benim. Şehrin tüm ışıkları söndüğü saatlerdeyim.Yine sende olmayan benle, hırçın dalgaların vuruşları gibi hüzün nağmeleri indiriyorum sol yanıma. Hasretliğin, karanlıklardan daha derin bir kuyu. Düşüyorum durmadan. Ellerim boş… Yüreğim yokluğunla sarhoş mısralara perçinliyor duygularımı..Sen bilsen de, bilmesen de, ben yaşıyorum bu hayatın labirent bulmacalı dönencesinde.Bir kadının gözyaşlarını hiçbir şey anlatamaz deme! …Hiç bir kalem bir kadının gözlerinden süzülen bir damla yaşın anlattığını anlatmaya muktedir değildir.
Gözyaşlarımı gözlerim anlatır sadece. Kirpiklerimin kalemi yazar. Gözyaşlarımla yazılan romanı yanaklarım okur, damlaların satırında. Sevda alfabesini bilmeyen sen okuyamazsın...
17.12.2007
Sennur ÇETİN
(Elbetbirgün)
Kayıt Tarihi : 17.12.2007 00:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi kendisi:(( GÜL yüzlülerin kirini gülsuyu kokan gözyaşları alır ve damla damla gül dökülen ellerde gül kokusu kalır. Elbet birgün hayatı gözyaşlarımla ödüllendireceğime gülücüklerimle cezalandıracağım....
Gün gelir zaman ona bir şey vermemiş, almıştır; akıllanır...
Gözyaşlarımı gözlerim anlatır sadece. Kirpiklerimin kalemi yazar. Gözyaşlarımla yazılan romanı yanaklarım okur, damlaların satırında. Sevda alfabesini bilmeyen sen okuyamazsın...
SEN YAŞAMININ LABİRENTİNDE ÇIKIŞI ÇOKTAN BLMUŞSUN ASLINDA GÜZEL YÜREKLİ KARDEŞİM. SEVGİN MUTLULUĞUN İYİ NİYETİN HER DAİM SANA BİN KATIYLA GERİ DÖNER İNŞALLAH.YÜREĞİNE SEVGİLERİMLE...
Sabır ve şükür tutunacak dalın olsun.
Selam ve dua ile
Mehmet Abin
Grubumuzun hemen her paylaşımını okuduğunu fakat çok az paylaşımda bulunduğunu farkettiğim bu meçhul kişinin sayfalarına girdiğimde, ustalığım olmayan şiirden daha çok ilgimi çeken bu düz yazı çalışmasını gördüm.Yazının ruhuna çok uyan müzik çalmaya başladığında okumak istedim.Ama okuyamadım.Çünkü...
Sevda alfabesini bilmeyen sen okuyamazsın... SENNUR ÇETİN
TÜM YORUMLAR (43)