Sen benim Ümidim oldun
Gök kuşağı gibi girdin hayatıma
Rengarenk cıvıl cıvıl parladın gözlerimin içinde
Sessizliğim çaresizliğim son buldu sen gelince
Darmadağındım önceleri
Yalnızlıktan değil yalanlardan yorulmuştum
Hayatımın karmaşasında kaybolmuştum
Sen tuttun ellerimden çıkardın beni
Bu derin kuyunun içinden
İyi ki sen çıktın karşıma
Hiç kimseye güvenmediğim gibi güvendim sana
Sanki yıllardır seni tanıyormuşum gibi
Hiç bilmeden teninin sıcaklığını
Yüreğinin atışını sevdim seni
Bir kurtarıcı gibi girdin ruhuma
Hapis olmuştu prangalara vurulmuştu oysa
Kuşlar gibi özgür şimdi
Çün ki sen varsın ruhumda
Sen diye atıyor kalbim artık
Adını söylüyor korkmadan dudaklarım
Sesini her duyduğunda kulaklarım
Kendini güvende ve huzurlu hissediyor bedenim
İyi varsın gök kuşağım...
Kayıt Tarihi : 15.1.2017 15:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aslı Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/01/15/gokkusagim-27.jpg)
Beğeniyle okudum sevgili Aslı. Nicelerine....
TÜM YORUMLAR (1)