Gökkuşağım Şiiri - Abdullah Artaç Arslan

Parçalarımı topluyorum senden sonra
Dağılan parçalarımı…
Her topladığım parçada kocaman bir sen var.
Dokunduğum her şeyde izlerin
Her uykuda senin olduğun rüyalar
Kapkara bulutlar toplanıyor çoğu zaman yüreğime
Yağan her damlada sen…
Parçalarım toplandıkça,
Sen olup bir kez daha dağılıyorlar.
Üşüdüğüm her ayazda ayazın adı sen oluyorsun
Her yangınımda güneşim sen.
Gözlerimde bir silüet,bakışı sen.
Ölüyorum…soluduğum son nefes sen
Teneşir tahtasında solgun bedenime su döken
Tenimi saran kefen sen.
Uzanıyorum mezarıma,
Üzerime konan tahtalarda
Atılan toprakta sen.
Kabrimde sorgu meleklerinin adı sen soyadı sen
Kıyametim kopmuş mahşerimsin sen.
Bir bir topluyorum parçalarımı
Saçları,gözleri,kokusu sen
Her topladığım parçada bir ben daha oluyorum
Ruhu sen.
Her parçada bir kez daha seviyorum
Her parçada bulduğum Şirin sen
Her parçayı bulmaya çalışan Ferhat ben
Gecelerim,
Gündüzlerim,
Sebebim sen.
Parçalarımı topluyorum senden sonra.
Hüzzam zamanında ezgilerim,
Söylenmemiş en gizli sözler sen.
Her rüzgarda yüzüme vuran serinlik,
Her daldığım ufukta sen.
Topladıkça parçalarımı
Kaybedip kendimi sadece sen oluyorum..sen
Hayat sen,
Anlamdarı sen,
Hiç değişmedi değişmeyecek,
Gökkuşağım sen.

6 Ekim 2009 / Salı