GÖKKUŞAĞI SENFONİSİ
Eylül üfledi kulağına,
Sonbaharın yalnızlık senfonisini, adamın.
Hafiften damlalar süzülüyordu,
pencerenin şeffaf şakaklarından.
Yağmur kokusunu davet eder gibi,
açtı ruhunda kapalı tüm odaların kapılarını, bir bir.
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta