Gökkuşağı Şiiri - Feyza Muhurlu

Ve nicelerine sarıldı yürek,
her defasında yeniden yine inanarak..
sarsan zamandı, sarsılan bilinmeyen,
yolunu kaybetmiş yalnız bir ruh..

Geriye kalan, sadece gökyüzüne ulaşmaya çalışan,
kanatsız uçurtmalar..

Renklerini yitirmiş ve rüzgarın bütün güçlerini görmüş
yorulmuş çok, yoğrulmuş zaman dilimlerinde bir bir tükenerek
ve kopan parçalarını görüyorsunuz, her yağmurdan sonra
gözlerinizi alan gökkuşağında..

İyi bakın Ona,yağmurlarda kalsa da yüreği..m sizi ısıtacaktır

Bir eflatun..
8 Ekim 2011-15:32 İzmir