Sözün bittiği yerde başlıyorsun.
Baharda toprağa düşen ilk damla kadar ihtiyaçsın;
Bir o kadar da unutulmaz ve değerli.
Gökkuşağının olmazsa olmaz yedi renginden biri.
Toprağa düşen cemrenin toprağa hayat verişi gibi...
Kalbime düştüğün günden beri,
Hayatın içine düştüm bende.
Bir kış evinin camında bir ıslık olup esmek aşk,
Bir sonraki kış yine o camı aramak sadakat,
Her neyse...
Sevdiğin senin elini tutmuyorsa...
Sen hayatın içine düşmüşsündür,
Hayatta senin içine etmiştir.
Sözün bittiği yerde başlanacak kadar değerlisin,
Bendeki değerini bitirecek kadarda savurgan...
(23.10.2006)
Kayıt Tarihi : 17.3.2007 14:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!