İnsanların hep farklı renklerde olduğunu düşünürdüm
Kimi maviydi benim için
Soğuk, uzak, beni üzen...
Kimi kırmızı
Sıcak, yüzümü güldüren...
Yeşiller var örneğin
Hep orada olduğunu bildiğim, huzur veren
Sarılar...
Midemi bulandıran.
Bir sen farklıydın
Tıpkı gökkuşağı gibi
Yer yüzündeki bütün renkleri sende gördüm
En canlı, en parlak..
Yeşili gördüm gözlerinde,
Kırmızıyı yüreğinde...
Birgün
Birgün tüm renklerin birleşip beyaza döneceğini umarken
Renklerimizin birleşip bizi bambaşka dünyalara götüreceğini beklerken
Sonsuz bir siyah çıktı karşıma
Artık ne ışık var, ne renk
Sadece karanlık
Ötesi yok...
03.05.2006
Zuhal AksuluKayıt Tarihi : 3.5.2006 16:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

ÇOK GÜZEL...TEBRİK EDERİM
SEVGİ VE SAYGILARIMLA...
TÜM YORUMLAR (1)