hafif bir çiseden sonra ki o ılık esen rüzgarın yanında,
toprak kokusu ile birlikte burnumun direğini
sızlattığı muhakkak olan bir vakitte
tam da hemen arkasında komşu teyzenin,
evinin üstünde belirirdi gökkuşağı!
kovaladıkça, komşu amcaların, sonra da
adını bilmediğim daha nice kardeşlerin,
teyzelerin, adamların ve kadınların üstünden geçti de yakalayamadım
ömrümce bir keresine bile olsa!
oysa ne hayallerim vardı altındaki altınlar üstüne!
ilkin kendimi zengin edecektim, sonrada arkadaşım Pehlivan’ı!
bir arabası bile yoktu oynayacağı!
bir de Gülizar var ona da bebek alacağım o altınlarla!
Kamil amcanın nasırlı ellerinden öpüp, torununa şeker alması için vereceğim,
bir de anneme hediye alacağım, birkaç entari ile, papuç, terlik!
hepsini benim için uğur böceğine vermişti!
bir de babama boya alacağım, sigaradan sararmış bıyıklarını boyaması için!
o kadar komik ki görünüşü, siyah pala, ortası sapsarı!
ben o altınlarla, bir de kendime kardeş alacağım!
amca bu altınlara kardeş verirler mi bana?
gökkuşağının altından geçince kardeşim olur mu?
Kayıt Tarihi : 19.3.2005 11:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben hiç bilmedim gökkuşağına çıkmayı
Öğrenemedim kuşağın altından geçmeyi de
Erkek olursun sakın geçme ,yaklaşma demişlerdi
Sen çocuk senin yaşamın gökkuşağı olsun...Pınar Atay
Hayat içindeki hayatta..
gönüllerden sevgi ve umut eksik olmasın.....
kutlarım sevgili zafer güzel şiirini...
TÜM YORUMLAR (3)