Gökkuşağı Şiiri - Baykal Kaanalp

İnanırım
Söylediğin her yalana
Yalan olduğunu bile bile
Yanlış yaptığımı zannetme
Başka ne yapabilirim ki?
İlgisiz mi? kalayım
Sıcaklığına
Dokuna,dokunuşuna
Hiç istemiyormuş gibi
Farkında değilmiş gibi
İlgisiz mi? kalayım
Sesini duymak istememe
Kulaklarım ve gözlerim
Ve ellerim ve
Daha ötesi kendim
Kendi kendimi
Zorluyorum

Sensizliğe tahammülüm yok
Bana benim bildiğim
Birkaç küçük meseleyi
Yalan olarak söylemişsin
Bence önemsiz

Yanlış anlama
Önemsiz olan
Sadece yalan olması

Gerçeklerde birer
Yalan değil mi?
Hayatın akışına
Kapılıp giderken
Bize sormadan
Bizi kandırmaya
Çalışan

Gerçeklerde,engel
Değil mi? birer
Melek olabilmemize
Ama biz
İnsan olarak mutluyuz
Merak etme
Başka bir şey
Olmaya
Hiç niyetim ve
Keyfim yok

İnsan karbondioksitiyle
Güzel
Oksijeniyle özel
Yaşamaksa doyasıya
Apayrı,apayrı
Çok

Tadına varmak
Değil mi? ki zaten
Olup bitenlerin
Yaşanılası güzelliklerin

Doyabilmek
Aşırı isteklerimize
Bitmeyecek
Görme özrümüze
Evet itiraf ediyorum
Görme özürlüyüm

Senden başkası
Gözüme gri görünüyor
Sen rengarenk
Bir gökkuşağı
İçinden çıkamadığım