Gökkuşağı Şiiri - Cevat Çiloğlu

yağmur güneşimi alıp götürdü,
daldı güneş bulutlara,
karanlıkla mavilik perdelendi.
yağmur altında,
kuşlar sustu dallarda.
tek gördüğüm,
yere dökülen nisan çiçekleri...

ve bakıyorum,
toprağa ve çiçeklere,
ellerimi açmış,
öylece bekliyorum.
güneşi çizmek istiyorum toprağa,
ıslak ellerimle...

ve aydınlık çekti gitti,
sis sarmaladı beni,
çizemedim güneşi,
o yüzden,
ben de gidiyorum.
bilmiyorum nereye,
sadece yürüyorum,
yolcuyum...

ve düşünürken seni,
düşünürken güneşi,
ben bu yağmurda,
asla iyi olmayacağım.
yağmur gidene,
gökkuşağı gelene dek...