Gökkuşağı Şiiri - Ahmet Ağdere

Bir bahar günüydü, son kez görmüştüm seni,
Baş göğe uzanarak bükmüştü bedeni,
Fark etmedim, sallarmışsın vedaya rengini,
Ayrılık denen bu olamaz gökkuşağı!

Görmek için dolu bulutları beklemek,
Buğulanan camları silip de görmemek,
Görülebileceğin zamanı bilmemek,
Sinmiyor içime, sinmiyor gökkuşağı!

Yetmez gündüzler, bekliyorum geceleri,
Bilsen, görüyorum senden başka neleri!
Dudakta an ve an isminin heceleri,
Görmese göz, görüyor yürek gökkuşağı!

Haftalar aylar oldu gelmezsin bir türlü,
Görmediğim mekanda gök seninle süslü,
Burada bekler güller boyunlar bükülü,
Gelsen! .. Onlar da gülebilse gökkuşağı!

Göründüğün yerlerde bitersin rengarenk,
Seni gören gözler sahip bin türlü ahenk,
Yapsa da renklerin tek bir duygu için cenk,
Benim için zaten bütünsün gökkuşağı!

Beklerim ne kadar dönmek istemesen de,
Olmadığın her yağmur dinmek bilmese de,
Değil haftalar aylar, asırlar geçse de,
Bende bir özlem yaşatırsın gökkuşağı!