Ruhum gökkuşağı, bedenim yansıması
Tabii görmesini bilene
Mutluluk da insan hakikatinin perdesinde dolaşan gölge gibidir
Görünmek için yağmur sonrası güneşi bekler…
Nedense ruhum hiç büyümedi
Ya da ben öyle sandım farkına varamadım
Dünyada ulaşılamayacak çok az şey var
Ama gökkuşağına hiçbir zaman ulaşılmaz
Siz ona ulaştığınızı sandığınız anda bile
Sizden çok uzaklardadır
Ama yine de
Herkese mutluluğu hatırlatan renkleriyle sarmalar gökyüzünü…
Mutluluk da insan hakikatinin perdesinde dolaşan gölge gibidir
Görünmek için yağmur sonrası güneşi bekler…
©
23 Haziran 2016
Kayıt Tarihi : 24.6.2016 05:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyit Burhaneddin Kekeç](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/06/24/gokkusagi-199.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!