Gökkuşağı Şiiri - Şahika Rüzgargülü

Siyahı çıkardım renk cetvelimden
Maviyle beyazı yazayım diye
Bir damla kırmızı düıştü elimden
Bu köhne yapıyı bozayım diye

Mavinin içinde kara belirdi
Beyazlar sarardı, sular delirdi
Dedim ki; "griye yağmur gelirdi"
Dalgalı sellerde yüzeyim diye

Demeye kalmadan gökten boşaldı
Çatlayan bulutlar aklımı aldı
Elimde geriye bir yeşil kaldı
Gülleri dikenden çözeyim diye

Dikenler kudurdu battı elime
Bir acı serzeniş düştü dilime
Oturdum rengarenk isli kilime
Dağılan taşları dizeyim diye

Aklıma takıldı taşın karası
Bağrımda belirdi yürek yarası
Dedimki; "kırayım şimdi sırası"
Dinmeyen acımı ezeyim diye

Kırmızı fışkırdı gene aniden
Eflatun boyandı gökler yeniden
Yansıdı yeryüzü denen siniden
Aynadan kendimi sezeyim diye

Sarılar tükendi, pembe kırıldı
Maviler kirlendi, beyaz yoruldu
Solan renklerimden pazar kuruldu
Gören gönülleri üzeyim diye

Yeşile tutundum döndüm yeniden
Fırtına gibiydim dindim yeniden
Bir ara harladım söndüm yeniden
Sevdanın bağrında tozayım diye

Renkli yazdım ama gri yokladı
Kelebek şaşırdı çamur kokladı
Kara gene kendisini akladı
Karanlık kuyuyu kazayım diye