boşluktayım karın tokluğuna
sevdalar göz çıkarıyor
herkes haklı
takmış gözlüğünü
çercevesi saksı...
can damarından vurulmuş umut
içine düşmüş bir kurt
gıt gıdak diyen zaman
doğuruyor seni beni
yok artık yüreklerin bir meziyeti...
kahır makinesi şu insan
kuyruğunda yalan
dokunuyor sağa sola
zehirler saçarak
örümcek beyinlerin aşkına...
geriye tek kalan
hayalini koluma takıp
ak bulutlara uçmak
belki gökkuşağı olarak
süslemek,süslenmek gerçeklere inat...
(Berlin,23.04.2013)
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 23.4.2013 14:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Talat Özgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/23/gokkusagi-165.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!