Sevgisizliğin fırtınasından önce;
Yalnızlığın rüzgarı savuruyor, yüreğimi.
Gözlerimden; düşen umutsuzluğun damlacıkları ıslatırken, benliğimi.
Tükenmeyen özlemle; titrerken bedenimi.
Sen nerelerdesin?
Yağmurdan sonraki gökkuşağım!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Sırma, gökkuşağı ismi gibi güzel,
Sevgilerimle
Ebru Delice
Yine merhaba... Yine döktürmüşsün, Yıldız TİLBE ve sen, nereden buluyorsunuz bu cümleleri hep merak etmişimdir... Unutma, gökkuşağına ismini bizler verdik, yani insanlar. Ona yükleyeceklerimizde bize aittir. Ona yürepini yükle, o asla seni üzmez, ASLA... Hem gökkuşağı sadece senin güzel yüreğine yakışır !!!
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta