Ne kırgınlık var ne dargınlık.
Bir gün bitecekse dostluğumuz
Tövbelerle bitsin,
Birlikte işlediğimiz tüm günahlar hatrına.
Nevbet çalsın ve her yerde haykırsın ulaklar.
Selam söyle
Geçmiş yıllara
Eskimiş yollara
Kırdığımız dostlara
Selam söyle kentlerin başına
Yurdunda izi olan atamıza
Biz güzel şiirler yazabilirdik
Olmasaydı acılarımız
Dışlamasaydı bizi sevdiklerimiz
Ve uğramasaydık ihanete
Biz iyi insanlar olabilirdik
Şiir peşinde kimisi
Evsiz barksız öldü gitti
Sahne tozu yutmuş derler
Kanser oldu şimdi sahneden tüm geçenler
Geceleri geçersin düşümün ücrasından
Her müzikte ortada, agah yüzün
İçimin kasveti son yüzyıldan
Tırnağın kırılsa sarar beni hüzün
Baştan başa ruhum gecekondudan
Taşra derler buralara
Uzak imkandan
Varsa doktor, hoca
Geçmemiştir umut buradan
Taşra derler buralara
Bu bahar ekim yaptık kalplere.
Umut tohumlarını diktik,
Kalbi temiz herkese.
Umutlar yeşerdiğinde,
Büyüyüp renk renk çiçek olduğunda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!