Gökhan Yaşar Şiirleri - Şair Gökhan Yaşar

Gel, sen savaş yokluğunun yarattığı benle!
Gel, gör nasıl bir canavar yaratmışsın bu bedende.
Gel de yaşa geleceğinin verdiği umutla.
Gel de sen kal, gerçek dünyada, hayalinle...

Çık karşıma, kanıtla sevmediğini.

Sevdin mi, içten seveceksin.
En içten, yürekten,
Tırnak ucundan tut saç teline kadar.
Tüm vücudunla seveceksin.

Kırılıp her parçan dağılsa bile seveceksin.

Ağzıma dolanacak şarkı gibi
Öyle bir mırıldan ki;
Beynimden girip kalbime indiğin,
Sürekli devam eden bir melodi gibi...
Mesela; Kemal Sunal filmleri,
Nazım Hikmet mısraları,

Öyle "küt" diye bir girişi var ki hayatıma,
Hangi kapıyı açarsam hemen ardında.
Hep cirit atıyor, aklımın en dolu tarafında.
Gel, tüm hatalarınla dur karşımda!

Gel seninle aşk'a kafa tutalım!

İnsanoğlu işte n'aparsın?
Bir elinde, akıl eriten teknolojik cihaz,
Diğerinde ömründen çalan külnaz...
Dilinden küfür hiç eksik olmaz.

Kendine dahi bir faydası yokken,

Gelmeyeceğini bilerek, yollarını gözlemek;
Başkasına "seni seviyorum." dediğini bilmek,
Canımı alsa da benden;
Yokluğunun içinde varlığın gibi gülmekten,
Her gün dört duvarda seni izlemekten,
Vazgeçmem, ölmeden!

Gülüşünün kenarından ver de
Gönlüm kendine gelsin biraz.
Seven bu gönlü mahrum etmek olmaz!
Sen hep gel, gidişin ruhuma ayaz.

Baharsan, ilk; yazarsan, şiir'iz biraz...

Sen; kapkara gönlümde beliren gökkuşağı,
Çiçeklerin en güzelinden, bir papatyasın.
Sen; sevilmeyi en çok hak eden
Ama bir o kadar da sevmeyen gönül yaramsın!

Gönlüme el vermeden,

Birden gelip, geldiğin gibi gittin.
Söylesene hangi hız bu?
Ses hızını geçtin.

Etrafıma saçtığın berbat ötesi
İnanç rüzgârına kapıldım,

Her şeyden geçtim de senden geçemedim.
Baktım: kafanı çevirdin,
Sevdim: dalga geçildim,
Tuttum: uçuruma itildim.

Her şeyi atlattım da seni atlatamadım.