Gülümdün, dikenine katlandım
Sen gerçektin, ben yalandım
Beni bırakmayacaktın
Sonsuza dek benim olacaktın ya
İşte ben bu gerçeğe kandım
Acılara esnemekten çok uykum geldi
Zamansız yağdı kar
Güneş zamansız battı
Oysaki daha gençtim...
Daha çok şiir yazacaktım
Çok sevecektim seni
Göz yaşı ve hüzün benim sadık dostlarım
her an yüreğimde her gece gözlerimdeler
artık ölsem diyerek ölümü hatırlarım
ölüm gelir bir anda mutsuzluğumu siler
yaşamak sende kalsın,tüm mutluluklar sende
Belki ölürüm
Yüreğim kalır sana
Ay geceye küserse
Sen sakın küsme bana
Olur ya hayal meyal belki görürüm seni
Cehheneme attın buz kesmiş yüreğimi
Ateşlerde yıkandım, küllerimde arındım
Öyle bir anda bıraktın ellerimi
Güvendiğim dağlara karlar yağmış, anladım
Yitirdim mutluluğu, kapında köle gençliğim
Gitme,bir çocuk gibi ağlarım ardından
Gözyaşlarımı kimseler silmez
Sen yoksun ya,yapayalnızım
Şimdi ne haldeyim kimseler bilmez
Gökyüzü maviyi çoktan unutmuş
Ben sana hep bela ve omuzlarında yük
Belki kalbim küçük ama sevgim kalbimden büyük
Soru sorma cevaba inan hiç yok takatim
O çocuksu aşkına bitmek bilmez şefkatim
Dünler bugünde öldü, bugünlerse yarında
Benim yalan hayatım iki tavla zarında
Zaman az
Yarım kalmış bir kelime dudağımda
Söylerim elbet
Bekle biraz
Yüreğimde sevdan gömülü
Henüz güneş doğmamış gözlerinin içine
Karanlık gecelerin karartılmış adeta
Yok olmak istiyorsan yokluğu görmelisin
Kaçıncı yıldızsın sen gökyüzünde bilmem ki!
Ellerin ellerimi ellere uzatmış
Yaşadığım her günüm bayat
Git dersen giderim gözlerim kapalı
Kal dersen kalırım sana sevdalı
Uçurum olurum gözyaşlarına
Ben yalnızca sana doğarım
Güneş olurum karanlığına
Bebek olurum yalnızlığına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!