Gökhan Sarı Hoşcakal Şiiri - Gökhan Sarı

Yine yağmur Çiseliyor...Ben;
Yine aynı yerde beklıyorum senı cam kenarında..
Küçük bi masan var üzerinde kagıdım kalemim
senden kalan resimlerimiz..
ve onlarca sonmus sıgaram kul tablasında...
Bir tek yağmurun sesi var...
Oysa ben umutla ayak sesLerını beklıyorum..
Ayağında pembe ayakkabıların uzerınde
en cok sevdıgım mavı elbısenle geleceksın..

Bazen bi ses gelıyo kulaklarıma
Kalp atışlarımı ayak sesLerin SANIYORUM...
Umutlarım hıç tukenmedı sen gıdeli..
Her gün yenıden yeseriyor
Mevsimlerin hep bahar Olması gibi....

Sen gideLi yaralara tuz basar Oldum...
hayal olarak senı yasamak..
geLmeyecegıne bıle bıle beklemek...?
ne zormus be sevdıgım...ne zormus..

Hangı can dayanırdı buna?
Hangı beden hangı yurek...
Sen olsaydın dayanabılır mıydın..
gelmeyecegımı bile bıle bekler mıydın benı..
yapmazdım değıl mı....yapmazdın..

Ben coktan yıkılmıstım sevdıgım
o gun bana masal bıttı artık deyısın. var yaa..
hala kulaklarımda çınlıyor ve sana o kadar kızgınım kı
sana olan askımı bı masal sanmıstın...
Bende sensız kalmayı bı ruya sandım..
gozLerımı acınca bıter dedım....? Bıtmedii..
Ömür boyu surecek kabuslar goruyorum artık....
geceLerım qunduzlerım karıstı..
Uyku nedır bilmıyorum...

Aklım almıyo bazen o sebepsız gıdısını...
Oysa delı gıbı severdım senı...
Idama goturuLen bı mahkum gıbıyım sımdılerde..
Son dakıkalarını yasayan bı mahkum gıbı..
ben her gün böyle yasıyorum..
yani her sanıye her dakika her saat her gun
Yenıden ölüyorum....
Ve Ben olüme gıt gıde yaklasıyorum Yıne senden habersiz...

Bilıyor musun cok mutsuzum artık çok..
Kendı omrumden vazgectım hep senı dusunüyorum...
aklıma geldiğin her an yuzumde bır tebessum Oluyor..
sonra gozyaslarına boguluyorum...
ve Bazen dusunuyorum bı tek suclu ben mıydım diye..
yıllar sonra askı buldugunu sanan Ben kaybettım seni..

Soyle ne gectı elıne ne qectı elımıze..
yazık cok yazık nasıl kıydık bıze sevgımıze..

Bu gece yıne senı sana yazıyorum...
Ellerım tıtrıyor dayanamıyorum...
Bazen sen yazdığım kagıtları yırtıp atıyorum..
Olmuyo yıne bastan yazıyorum senı sayfalara...
Bıtmıyorsun bende..
Bıtırmek ısterken bile hatırlıyorum senii

Ayrılık ne zormus sevdıqım..
Benım olmadğını bIlmeden yasamak ne zormus..
Hanı bı sozum dunyalardan daha degerlıydı senın ıcın..
Hanı bensız her yer cehennemdı sana..
hanı ayrılık yoktu...
şimdi dusunuyorum da hepsı YALAN MIYDI? ?

Hani tek sen olucaktın..
Kımbılır sımdı hangı gecenın koynundasın..
Sırf canım yansın dıe her seyı yaptın sevgımı sattın..
hayatımı karartın dunyamı yıktın...

Şimdi kım var hayatında.
oda saclarını oksuyor mu benım gıbı?
o sıcacık ellerınden tutuyor mu?
kıyamadıqım gozlerıne bakabiliyor mu Benım qıbı?

Hala uzülmene kıyamıyorum.
Ben canımı yakıyorum Bunu sen basardın
İstediğin oldu ıste...
hadi gel artık yalvarıyorum gel...

Her gece yokluğuna sarılıp yatıyorum..
Hep kendımı avutuyorum...
gecen Her dakıka bır asır gıbı gecıyo omrumden...

Bazen gıttımız her yerde senı arıyorum..
ve yokluqunu anlayınca.
Olduğum yere yıkılıyorum dızlerım tutmaz Oluyor..
dilim lal Konusamıyorum

Istedığın cansa eger Al YUREĞİMİ cıkar yerınden..
SESIM CIKARSA namerdim..
ama Unutma ben senı o kucuk ama..
ıcınde senın Olduğun kocaman bı yurekle sevdım...

Senı cok sevıyorum sevdığım omrum bıtanem her seYim..
Kendıne ıyı bak Olur mu....
HoscakaL elvada dıyemediğım..