hatıra kuşları
sessiz gecede
sözde dost melodilerle
beraber
tepemde
dolaşmaya başladı
yine benliğimle baş başayım
yine soğuk kentin gri sokakları
yine kükürt kokulu hava doluyor ciğerlerime
saksağan sesleri çınlıyor beynimde
bin bir düşünce boğuyor ruhumu
ama neden
gece doluyor
yavaş yavaş
hayat odama
yaklaşıyorum
sona
son perde başladı
bir martı gördüm
bembeyaz
ve gözleriyle dost hüznü gördüm
kanayan
yaralı kalbini hissettim
nisan yağmuru misali
yerde
kar
üşüyor kalbim
hasta odamın
soğuk yatağında
bende hasret
her sevdiğim
kadın
kendine yordu şiirlerimi
aslında şiirlerim
sevda çocuklarım
gerçekten sevdiğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!