Hoş kahkahaların tortusu kaldı anılarda
Ortalıkta ne park ne de bir çocuk var
Gıcırtılı salıncak boşlukta koptu kopacak...
Seni sevmek seni
Cehennemde kırlangıç olup uçmak
Her kanat çırpışı bir intihar.................
Duvarların arasına sıkışmış
Beyaz güvercin
Der:
' Bana ne, esen rüzgardan
Öğrenci odalarında sıla hasreti koklar gibi
Akrep biri vurduğunda geçmeyen trenleri beklerim
Yalnız biraz beklemekten eskirim
Çatlak dudaklarımdan öpücükler dağılır
Bire bin parça olur düşerken nemli yüzüne
Sırtındaki küfesi pazartesi bezginliğiyle dolu
Bir hamal çıkıyor güneşli cumartesi yokuşuna
Yabancı bakışların sahibi bilinmeyen bir sima
Arnavut kaldırımları yerinden oynatıyor
Ahşap evlerin kırılganlığını savuruyor bir çöpçü
Tel süpürgenin ucunda katarak tozunu dumana
Onlar içindi kavgamız
..................................Vurduk,vurulduk,kanadık,kanattık
Büyüyen biz mi olduk?
..................................Yoksa ellerimizdeki kanlı oyuncaklar mı?
Benim için değil,
senin için değil,
bizim için değil,
dışardaki karmaşa.
Sevgimizi tüketmeyelim,
Bir ben vardım
.........................bir de rüzgar
Bari esip alsa beni dalımdan
Buralarda
..................düşeceğini bilip de beklemek
zor geliyor...
Teğet çekip durdursam dünyayı!
Feryadı yankılanır yaşanmamış boşluklarımda
Dönmesin de kayıp düşmesin ellerimden
Zaten kırık dökük anılarım, haketmez mozaik olmayı
Kirli ayaklarla çiğnenen fabrika yapımı halıya
Dönmesin de ilk günün coşkusu kaybolmasın gözlerimden
Açılmış sereserpe önümde
Davetkar bu gökyüzü
Alaycı bu deniz
Tutsak hep tutsak
Havada kuş
Suda balık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!