1986'da Orta Anadolu'nun tam ortasında bir köyde pancarlar zamanı doğdu...
İslam'ın bir dava olduğunu AGD' de öğrendi...
İngilizce öğretmeni oldu...
Edebiyat'a sardı....Sonra şiire taktı...
Öyle yaşıyor gidiyor işte...
Aslında çok konuşmaya gerek yok
Bu derde düçar mı oldun bak kendine
Öyle fazla edebi sözlere de gerek yok
Kendinden kaçar mı oldun bak bendine
Bendinde hakikatten parça görürsen eğer
Ayrı ve apayrı bir zaman,
Ve mekan o kadar dar ki,
Çağlayıp coşmak bu kadar mı uzak?
Üzerimdeki bu tozlu ağırlık da ne?
Ve bir ses,gür bir seda ile.....
Eyübte yağmur var...
Yaren ile bir görüşme sonrası idi..
Eyüb her zamankinden bir başka idi...
Koşuşan insanlar! Neden kaçışıyorsunuz?
Islanın..Çok ıslanın ki dökülsün zulumatınız..
Geçtiğm her caddenin ismi sen oldun,
Artık yollarla dertleşebiliyorum,
Mecnun çok eskilerde değil,mecnun oldum,
Beni yazacak Füzuliler bekliyorum.
Ey Yar! İnsanın ciğeri de sancırmış,
Bilmem hala umut var mı?
Bu hiç bir şeyi kalmamış,
Virane hayatı olan adam için...
Candan,kalpten bir ifadeyle; Tevbe Ya Rab....!
Yaprak düşerken bile benim düşüşüm,
Darmadağın bir şehirde,
Darmadağın bir toplumda,
Ve elbette darmadağın bir halde.....
Bizim ahvalimiz....
Mazlum ahvalimiz....
Müberra kitap bu kadar ayan iken...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!