M üp te la y ı m
Gözlerinde tükettim ben hayatı,
Gülünce karanlığıma ışıyan güneş olup doğdu
Ağlarken sarardım hazan yağmurlarıyla ıslanan çınar yapragı
Pencere
Pencerenin ötesindeki sana bakarken uzanıpta tutamadığım bir hayalsin artık sen.
Görüyor ve yaşıyorum her gün,kokunu duyamadan,
Camdan engellerle zincirlenmiş arzularımın azabında.
Yerden taş alıpta kıramıyacak kadar acz içersindeyim.
Kocaman bir beyaz peynir derdi annem mehtaba
Açlıktan kazınan midemize,
Hayallerimizi katık eder ekmek arası yapardık mehtabı
Uyumak daha kolay olurdu o zaman
Babamı sorardım sık sık anama
Nedensiz
Bedenim yok sensiz içi boş çuval misali
Ruhumu bıraktım köşedeki ayyaşa yoldaş
Bir gezginin keşfetmek istediği maceramdın fora yelken
Hiç
Bana bakmak istemeyen gözlerinden süzülen,
Karanlık gözyaşlarınım,yanaklarında tutunmaya çalışan
Çığlık bakışların
Kalbimde gömülmüş sevdalarımın silinmiş mezar taşları
Benliğimde saplanıp kalan paslanmış anılar
Ellerimde buzu özleten soğuk dokunuşlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!